تاریخچه ساخت سردخانه‌های صنعتی

در این مقاله شما را با تاریخچه ساخت سردخانه‌ های صنعتی آشنا خواهیم کرد. با ما همراه باشید:

در گذشته‌های دور نگهداری مواد غذایی با روش‌های گوناگونی مثل نمک‌سود کردن ، دودی یا خشک کردن برای مدت زمان زیاد امکان‌پذیر بود. به مرور زمان و با پیشرفت جنبه‌های مختلف زندگی ، انسان‌ها دنبال راهی جدید جهت نگهداری بهتر و با مدت زمان طولانی‌تر مواد غذایی بودند.

چینی‌ها برای اولین بار از قابلیت سرما جهت حفظ مواد غذایی استفاده کردند و می‌توان این کار را اولین قدم در راستای به وجود آمدن سردخانه دانست. در هر نقطه‌ای از دنیا به نوعی به استفاده از این قابلیت روی آوردند؛ به عنوان مثال می‌توان به ایرانی‌ها اشاره کرد که مواد غذایی را در زیرزمین خنک نگه می‌داشتند.

پس از آن می‌توان به استفاده از یخدان‌ها که سازه‌هایی نزدیک منابع طبیعی یخ‌های فصل زمستان بودند، اشاره کرد. از این سازه‌ها برای نگهداری یخ و مواد غذایی در فصل‌های گرم استفاده می‌شد. روش کار به این صورت بود که در فصل زمستان ، یخ و برف را از کوه‌ها و یا رودخانه‌های یخ‌زده به داخل یخدان می‌بردند و با استفاده از کاه و خاک اره، عایق برای آن درست می‌کردند تا تبادل حرارتی با فضای بیرون نداشته باشند و در فصول گرم سال، از آن یخ و برف‌ها استفاده می‌کردند.

در سال ۱۷۴۸ ویلیام کالن William Cullen ، از دانشگاه گلاسکو اولین گام را در زمینه سردخانه‌ صنعتی برداشت و اولین یخ ساخته شده به دست بشر را با تبخیر اتر در خلاء نسبی ساخت. او نشان داد که با سرعت بخار شدن مایع و تبدیل آن به گاز ، چگونه می‌تواند به خنک‌شدن بیانجامد که این در واقع همان ایده اصلی عملکرد یخچال و فریزر است. کاری که او انجام داد باعث شد که خیلی از افراد برای انجام کارهای بعدی از او ایده بگیرند.

رفته رفته از سال ۱۸۰۰ ، استفاده از سیکل تبرید تراکمی رایج شد و در سال ۱۸۰۲ ، یک تاجر به نام توماس مور Thomas More ظرف یخی جهت خنک نگهداشتن لبنیات در طی جابجایی بین مناطق مختلف تولید و ثبت کرد.

در سال ۱۸۰۵ الیور اوانس Oliver Evans موفق به طراحی اولین دستگاه تبرید بر پایه بخار شد. او دستگاهی ساخت که توانایی تولید یخ با یک سیکل بسته را داشت. این کار ، از مهم‌ترین تلاش‌ها در زمینه تاریخ ساخت سردخانه‌ صنعتی است.

در سال ۱۸۳۴ جیکوب پرکینز Jacob Perkins توانست گام مهمی برای تولید یخچال‌های جدید بردارد. او دستگاهی ساخت که با باطری کار می‌کرد و در سیکلش از اتر استفاده می‌کرد و برای تولید یخ و خنک کردن مایعات استفاده می‌شد. این اولین گام در تاریخ سردخانه‌ها برای ساخت یخچال‌های جدید بود ولی به تجاری‌سازی نرسید.

در سال ۱۸۴۰ دکتر جان گوری John Gorrie ایده‌ای برای خنک‌کردن محیط مطرح کرد و اعتقاد داشت که با سرما می‌توان در برابر برخی بیماری‌ها مقاوم شد. اما با توجه به شرایط آن زمان، این مسئله ممکن نشد.

دکتر گوری در زمینه سرمایش مصنوعی نیز کار کرد و موفق به ساخت ماشینی شد که کمپرسور آن با نیروی باد و آب و حیواناتی مانند اسب کار می‌کرد و یخ تولید می‌کرد و در سال ۱۸۵۱ آن را به ثبت رساند. با مرگ او، اختراعش به مرحله تجاری‌شدن نرسید ولی پایه‌گذار تبرید و تهویه مطبوع به شکل امروزی آن شد.

در سال ۱۸۵۰ برای نخستین بار از آمونیاک به عنوان مبرد استفاده شد. کارل فون لیند Carl von Linde موفق شد مبرد تبدیل شده به گاز موجود در چرخه تبرید را مایع کند و آن را به ثبت برساند (این کار خود جزئی از تکنولوژی تبرید است). تلاش‌های او در این زمینه باعث ساخت ماشینی شد که از آمونیاک در سیکل تبریدش استفاده می‌کرد.

در سال ۱۹۱۳ اولین یخچال خانگی توسط فرد ولف ساخته شد و در سال ۱۹۲۲ بالتزار ون پلاتن و کارل مانترز یخچال و فریزی را ساختند که سیستم خنک‌کننده آن از منبع گرما جهت تأمین انرژی خود استفاده می‌کرد و اختراعشان در سطح دنیا به وسیله شرکت الکترولوکس تجاری‌سازی شد.

در سال ۱۹۳۰ آلبریت انیشتین و شاگردش لئو زیلارد طرح جدیدی در زمینه تبرید معرفی کردند که یخچالی با مصرف انرژی کم و بی سر و صدا بود و سازگار با محیط زیست بود. این روش در همان سال وارد دنیای تهویه مطبوع شد و امروزه هم برای خنک‌کردن هوای منازل و اماکن مختلف استفاده می‌شود. این طرح باعث تحول شگرفی در تاریخ تهویه مطبوع و تبرید شد.

تا سال ۱۹۴۰ برای تولید یخ از فریزرها استفاده می‌شد، ولی در همین سال فریزرهایی جهت استفاده در منازل برای نگهداری مواد غذایی به بازار عرضه شدند.

در طول ۵ سال پس از اتمام جنگ جهانی دوم (سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۰)، پیشرفت زیادی در زمینه تبرید و تهویه مطبوع اتفاق افتاد و سردخانه صنعتی و فریزرهای پیشرفته و با شباهت بسیار زیاد به مدل‌های امروزی، تولید انبوه و روانه بازار شدند.